انسان سالم

انسان سالم به فردی گفته می شود که دارای آسایش کامل جسمی است.

 عملکرد بدن وی حالت طبیعی داشته باشد. البته برای تعیین سلامتی، علاوه بر آسایش جسمی، آسایش روحی را نیز باید در نظر گرفت.

گاهی سلامتی تحت تاثیر عواملی چون:

1.عدم مراقبت از خود

2.عدم رعایت اصول بهداشتی

3.تغذیه نادرست

4.سبک نادرست و وجود افراط و تفریط در زندگی

5.خستگی

6.بی خوابی

7.استرس

8.ژنتیک

9.بالا رفتن سن و …

به مخاطره افتاده، عملکرد بدن از حالت طبیعی خارج و فرد بیمار می شود.

بیماری ها

بیماری ها انواع مختلفی دارند و علائم متفاوتی را نیز نشان می دهند.

گاهی بیماری فرد ساده و گاهی حاد و مزمن می باشد.

بیماری های ساده مثل سرماخوردگی را می­توان با مراقبت های آسان و در منزل درمان کرد.

مثلاً با پرهیز غذایی، استراحت و خواب بیشتر و نوشیدن ببیشتر آب.

اما بیماری های حاد، مثل بیماری های قلبی، تنفسی و یا سرطان ها، عملکرد بدن را به صورت اساسی تحت تأثیر قرار می دهد و کارکرد بدن را دچار اختلال می کند.

بخشی از درمان بیماری های حاد و مزمن در بیمارستان و زیر نظر پزشک متخصص صورت می­گیرد و به ناچار بیمار باید در بیمارستان بستری شود.

دوران بستری شدن بیماران در بیمارستان براساس نوع بیماری،وضعیت بیمار، مرحله تشخیص و پذیرش درمان از طرف بیمار بستگی دارد و بین چند روز تا چند هفته و حتی چند ماه متغیر است.

چرا به مراقب نیازداریم؟

و همینطور چرا خانواده بیمار باید برای او فردی مراقب  در نظر بگیرند؟

در طول مدت بستری، بیمار از لحاظ جسمی و روحی بسیار ضعیف شده و نیازمند توجه بیشتر اطرافیان است.

از جمله شایع ترین مشکلات روحی ایجاد شده برای بیمار بستری شده می توان به استرس، اضطراب و افسردگی اشاره کرد.

در واقع بیمار به دلیل دور بودن از جمع خانواده، دوستان و جامعه و همچنین احساس ناتوانی و ضعیف بودن دچار این مشکلات شده.

و در صورت جدی نگرفتن این مشکلات، وضعیت جسمی و روحی بیمار وخیم تر می شود.

همچنین از لحاظ جسمی بدن بیمار تحت تأثیر بیماری بسیار ضعیف و شکننده می­شود. 

در برابر عفونت­های ویروسی و باکتریایی که در بیمارستان به وفور وجود دارد مقاومت کمی از خود نشان می دهد.

به همین دلیل این افراد در بیمارستان نسبت به سایرین، بیشتر در معرض بیماری های عفونی قرار دارند.

بنا بر این باید به رعایت اصول بهداشتی توجه بیشتری داشته باشند.

با توجه به کمبود نیروی پرستار، بهیار و کمک بهیار در بیمارستان ها برای مراقبت از بیماران.

بررسی وضعیت بهداشتی آنهاو همچنین نیاز های مختلف بیماران بستری شده، حضور یک مراقب از اعضای خانواده در کنار بیماران جهت رسیدگی های جسمی و روحی الزامی است.

و می تواند در روند بهبودی آنها تاثیر زیادی داشته باشد.

کمک های یک مراقب به بیمار ما

از جمله کارهایی که یک مراقب برای رسیدگی به نیازهای جسمی بیمار انجام می دهد می توان به:

غذا دادن به بیمار، بلند کردن و نشاندن بیمار، کمک به راه رفتن بیمار،کمک به بیمار برای استفاده از سرویس بهداشتی اشاره کرد.

همچنین مراقب می تواند با انجام کارهایی چون:

1.هم صحبتی با بیمار

2.قدم زدن با بیمار در حد امکان

3.کتاب خواندن

دوران کسالت آور بیمارستان را برای بیمار قابل تحمل کنند و بر روح خسته آنها مرهم گذارند.

البته گاهی خانواده فرد بیمار، به دلیل مشکلات روزمره زندگی و دل­مشغولی های فراوان، امکان حضور دائم در کنار بیمار خود و مراقبت از او را ندارند.

این مشکل به خصوص در بستری های طولانی مدت، بیشتر خود را نشان می دهد.

در این صورت خانواده بیمار می توانند از هرماه بیمار برای مراقبت از عزیزان خود در بیمارستان استفاده کنند.

همراهان بیمار، افرادی کارآزموده، با تجربه و متعهد هستند و با تسلط کامل بر وظایف خود، تمامی تلاش خود را برای تسریع در بهبودی بیمار شما به کار خواهند گرفت.

استفاده از همراه بیمار احساس آرامش و امنیت را هم برای بیمار و هم اعضای خانواده بیمار به ارمغان خواهد آورد.